A Xustiza é un cachondeo
Inhabilitan a Baltar para desenvolver
cargos públicos ¡agora que xa está xubilado! Así semella que o
peso da lei acaba por caer sobre todo aquel que intenta vivir á
marxe dela. Pero houbo quince anos cheos de motivos para actuar con
firmeza e non se fixo. Por iso esta sentenza extemporánea soa como
un cachondeo.
Houbo un tempo no que Cacharro e Baltar
acumularon máis elementos de poder que Fraga, utilizando os fondos
da Deputación clientelarmente, como un instrumento ao servizo dos
seus intereses. Eran anos de laxitud inspectora, nos que non tiñan
que render contas a ninguén. Cacharro era copartícipe de empresas
privadas beneficiarias de adxudicacións de contratos. Baltar
adxudicaba vinte prazas de conserxe nun centro cunha soa porta. E
isto en dúas provincias que presentan un futuro incerto pola
desvertebración entre o rural e o urbano, o envellecemento da
poboación, a atomización do mapa de concellos, a falta de
definición de plans que poñan en valor as comarcas e o que teñen
de diferenciais, o abandono do agropecuario pola ausencia de marcos
de cooperación, a desindustrialización, a perda de valor do
patrimonio... Pero Baltar chegaba coa chequera cando non con cartos
en metálico como se fora un rei mago repartindo as migallas
salvadoras produto das cargas impositivas sobre os cidadáns e a súa
figura se engrandecía.
A sentencia que o inhabilita obrigaría
moralmente ao fillo de Baltar e actual presidente da Deputación a
dimitir, tendo en conta que foron aquelas prácticas clientelares do
pai as que levaron aos alcaldes a apoiar a súa candidatura. Manuel
Baltar “sucedeu” no cargo ao seu pai e durante os primeiros dous
meses escenificou un cambio de talante repetindo o mantra de que os
que tivesen practicado prevaricación, tráfico de influencias ou
cofeito desde posicións de mando, fosen quen fosen, terían que ser
apartados da vida política. Pero esqueceu dicir que o seu pai
empregou importantes sumas de diñeiro para chamar co telefono
oficial, un por un, a tódolos alcaldes da provincia para “pedir”
daquela maneira o voto para o seu fillo. Nesas semanas electorais
Baltar pai chegou a entregar asignacións de diñeiro a alcaldes en
metálico.
É doado deducir que a elección de
Manuel Baltar estaba contaminada de partida, como ven a demostrar,
demasiado tarde, esta sentenza que o inhabilita cando xa a ninguén
lle importa un carallo. O dito, a Xustiza é un cachondeo, por mor da
dependencia dos xuíces respecto do Poder executivo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario