© blog: Son de Oleiros

lunes, 19 de noviembre de 2012

VENTA DE FUME

--> As súas señorías estiveron tradicionalmente moi atareadas como para poder mudar lexislacións de 1909 que permiten que o valor dunha prenda só obre en contra do hipotecado e nunca contra o banco que a valorou denantes de estimala suficiente para conceder o crédito. As súa señorías están facendo a dixestión do pato á laranxa e o gulag a prezo de taxa por levar o tupper os cativos á escola namentres a bolsa de pisos “incautados” pasa a mans de rusos e chineses incentivados, levando á desesperación aos que, por riba de ter quedado na indixencia aínda seguen a deber diñeiro.
Teño uns amigos que non gozarán das medidas “salvadoras” anunciadas con tan bó humor por Soraya o venres: o seu fillo xa ten catro anos e a medida contempla a parellas con cativos ate tres anos. Outra parella de coñecidos quedou na rúa unha semana antes da adopción de estes acordos protectores. A culpa foi do calendario, porque durante os dous últimos anos a alarma social non era bastante para facer saltar a espoleta de que había que impedir que a xente fora a vivir debaixo dunha ponte ou ateigada na casa dos abós. Seguindo as máximas de Rajoy, nunca faría falta lexislar para protexer ás familias que se quedan sen nada, porque a sociedade española constrúese, segundo el dixo en México, sobre a base dos millóns de persoas que non se manifestan. E curioso que un político saiba, mesiánicamente, dos intereses e cuitas dos seus concidadáns a través do silencio e a inexpresividade. Claro, que esa é a actitude que lle interesa a un gobernante que nunca ve a necesidade de dar explicacións e só comparece cando está obrigado por lei.
Por esa falta de empatía non é extraño que a bicefalia que nos goberna desde hai trinta anos o faga a golpe de decreto, unha fórmula que non precisa do diálogo desgastante, e que tampouco conta coa necesidade de ser sensible ao que convén ao conxunto dos cidadáns para ir adecuando as leis aos tempos. Así, o abuso da letra pequena queda inmutable para beneficio das empresas que gañan moito en tempos de bonanza e están blindadas para seguir gañando cando pinchan as burbullas que eles alimentan: os bancos, os profesionais da usura legal. Os seus esbirros no Parlamento terán logo choio cando remate a súa entrega vocacional á cousa pública e para ir tirando sacan a batería de parches do outro día que só será aplicable nun porcentaxe ínfimo de casos. É a meirande habilidade da chusma política integrada por adictos á amasar diñeiro no menor tempo posible: A VENTA DE FUME.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Libre asociación en Arteixo para celebrar o San Xoan?

¿Vivimos nun Estado democrático?   Un grupo de veciños de Arteixo unidos pola súa ideoloxía (materializada nos proxectos de Alternativa dos ...