Sobre os privilexios da infanta
Ademais de inxusto, anacrónico e
desfavorable para a aceptación dunha institución imposta aos
cidadáns por Franco, o feito de non imputar á infanta brama e pon
en evidencia ademais que a Xustiza non é igual para todos.
A infanta asistiu aos consellos de
administración de Noos e asinou as contas. A infanta declaraba
ingresos anuais que non lle alcanzaban para mercar en gananciais un
pazo de 5,4 millóns de euros. A infanta tiraba da Visa da empresa
que xestionaban o seu home e Torres para ir de compras, como si tal
cousa, pola milla de ouro neoyorquina. Cos seus modestos ingresos
declarados e aínda despois de sérenlle intervidas as contas
millonarias de titularidade compartida e de caer nun empobrecemento
inxusto, segue a esquiar en Baqueira e a cear nos mellores
restaurantes cataláns.
Outra traballadora calquera no pelexo
non podería conservar un posto na Obra Social dunha entidade de
suposto interese público. A súa conduta non é, de certo, un
exemplo edificante tampouco. Os motivos para imputala son de libro,
pero a Audiencia de Palma, esbirra do poder, desautorizou ao xuiz
Castro. Moito tivo que ver a xestión telefónica de El Rey, cunha
actitude de enroque que contradí as súas mensaxes de nadal
impostadas.
O réxime de privilexios para a
oligarquía no que estamos instalados, con casos de sona respecto da
exoneración de banqueiros e empresarios corruptos, primas de El Rey,
e contas do monarca en Suiza para non pagar impostos son factores
semellantes aos que motivaron a Revolución Francesa e o uso da
guillotina hai dous séculos.
Botín saíu indemne logo da gran
estafa continuada ao erario público consistente en falsear os
índices de caixa ao peche contable día tras día durante anos.
Correron épocas de viño e rosas na Zarzuela, con ceas compartidas
do monarca con Botín, Colón de Carvajal, Jaume Matas, Arturo
Fernández, Díaz Ferrán... moitos deles compañeiros tamén de
cacería; compañeiros corruptos, algúns imputados e outros que
nunca verán tal cousa a pesar de ser pillados coas mans na masa.
Pero non se pode esperar moito do poder
xudicial nun país no que os presidentes dos partidos que se veñen
dando o turno para gobernar son hoxe conselleiros das grandes
empresas ás que favoreceron e nalgúns casos enxenaron do patrimonio
de todos. O financiamento irregular, o cobro de sobresoldos a través
de “aportes” para pago de favores non ten delito. O que o ten e
roubar unha galiña. Nos cárceres só entran os desgraciados, os
parias. Con razón Bárcenas, o eterno presunto, nos fai unha peineta
a tódolos cidadáns de a pé. Con razón Aznar fala con tono
mesiánico. El que campa ceibo polo mundo adiante cobrando seiscentos
mil euros ao ano en pago aos seus posicionamentos -tratos de favor,
contratacións irregulares, etc.- cando tiña que estar sentado no
banquiño, diante do Tribunal Internacional de La Haya, por crímenes
de lesa humanidade cando os tres das Azores co apoio de Rumania e dun
arquipiélago no Pacífico decidiron a invasión de Iraq e no deserto
enterraron con bulldozers a douscentos cincuenta mil infantes iraquís
cos que non pagaba a pena gastar munición.
Canto dano poden facer á Humanidade os
que arrastran complexos, os que renegan da súa orixe e buscan amigos
influíntes e nas decisións de salvar á patria e ao mundo atopan o
xeito de silenciar as propias miserias!
Pola rexeneración da Xustiza,
imputación da infanta xa!!!!!!!
Independencia do poder xudicial xa!!!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario