CONCORDIA

Os intereses das grandes potencias en fixar posicións territoriais alén das súas fronteiras foron deixando un legado de poderes corruptos en grandes rexións do planeta. Os Estados Unidos, Rusia, Holanda, Francia, Inglaterra instalaron valedores que asasinan para perpetuar rexímenes do terror, comen o fígado cru dos nenos, utilizan a violación sistemática como instrumento opresor e de control, intermedian no espolio de materias primas e facilitan o uso de grandes extensións xeográficas como esterqueiras tecnolóxicas nas que lavan a conciencia ecoloxista países que presumen do seu coidado polo medio dentro do seu propio chan.
A pegada do colonialismo e da guerra fría foi salpicando América Latina, Camboia, Vietnam, a África Negra, Corea... de dramas humanos e retrocesos á épocas prehistóricas en niveis de calidade de vida. En Corea do Norte o personaxe que ostenta o poder e un sanguinario acomplexado de metro sesenta alzado sobre tacóns enmascarados que almorza con Viúva de Cliquot e caviar iraní traídos de Shangai namentres a poboación civil morre de fame. Hai quince días este personaxe que, como Franco, fala subido a unha escada e imposta unha voz menos atiplada, mandou fusilar ao ministro de economía porque as súas medidas anti-inflacionistas non daban resultados e, a semana seguinte, “executou” ao ministro de transportes porque apareceran dous trens coas mangueiras de chumbo arrincadas por traballadores famentos que as vendían no mercado negro.
Imaxinan vostedes execucións sumarias dos responsables das carteiras de emprego, economía e infraestruturas no Reino de España diante da persistencia da crise? Ou a Zapatero facendo cachos e comendo a Rajoy, como facía Bokassa cos seus inimigos. Hassan II, un irmán para o borbón Juan Carlos, posúe unha fortuna inconmensurable en Suíza e vive rodeado dun luxo sibilino, namentres o país se desangra coa emigración masiva na procura da ilusión por escapar da fame máis negra.
A deriva que está a tomar a sociedade nos últimos tempos pinta un relativismo que da medo e apunta, en moitos casos, a unha involución en grandes areas xeográficas e tamén da mente humana. Como se non explicar que mil cincocentos rusos veñan de morrer por efecto das borracheiras de Vodka durante esta última ola de calor. Algúns eran nenos de campamento, que foran abandonados á súa sorte por monitores bébedos ate o delirium.
En España temos percorrido un longo camiño, nada fácil, de superación fronte á barbarie do 36. Por iso e dobremente importante medrar en valores de concordia, solidaridade e respeto á distinticidade sen que nada rache, para que todas esas chamadas diarias á cruzada por dun modelo de convivencia imposto por visionarios, anticonstitucionais, feitas desde medios herdeiros do golpismo, civís e relixiosos, caian en saco roto e produzan desprezo e risa antes que atención.